Masakra w Columbine High School

Masakra w Columbine High School – strzelanina szkolna, która miała miejsce 20 kwietnia 1999 roku w Columbine High School, liceum znajdującym się w miejscowości Columbine niedaleko miasteczka Littleton na przedmieściach Denver w stanie Kolorado. Sprawcami masakry było dwóch uczniów szkoły - 18-letni Eric Harris i 17-letni Dylan Klebold. Weszli oni na teren szkoły i strzelając z broni palnej zamordowali dwunastu uczniów i jednego nauczyciela, raniąc przy tym 24 inne osoby. Napastnicy popełnili samobójstwo zanim do budynku wkroczyła policja. Masakra w Columbine była wówczas najkrwawszą strzelaniną szkolną dokonaną przez uczniów na terenie placówki oświatowej w historii.

Strzelanina w Columbine wywołała na całym świecie panikę moralną, związaną z zastraszaniem w szkole, niedostosowaną do reszty społeczności młodzieżą, środkami antydepresyjnymi, brutalnymi filmami, grami i muzyką, Internetem oraz powszechnym dostępem do broni palnej w Stanach Zjednoczonych.

Motywy sprawców masakry pozostają nieustalone. Najczęściej, jako motywy Harrisa i Klebolda, wymienia się: zemstę za zastraszanie w szkole, problemy psychiczne, poczucie odrzucenia społecznego, romantycznego, a także przesadną fascynację brutalnymi filmami, grami-strzelankami i bronią. Strzelanina w szkole w Columbine przeszła do kultury masowej - na podstawie zdarzenia powstały liczne filmy, utwory, a nawet gry komputerowe, ponadto strzelanina pociągnęła za sobą falę naśladowców, którzy od 1999 regularnie dokonywali na całym świecie ataków zainspirowanych Columbine.

Plany[]

Pierwsza wzmianka o chęci dokonania masakry znajduje się w pamiętniku Dylana Klebolda. Dylan napisał w pamiętniku: Samotny człowiek uderza z bezwzględną furią. Z kolei we wpisie z 2 lutego 1998 roku użył skrótu NBK jako kryptonimu ataku. Skrót NBK oznaczał Natural Born Killers (pol. Urodzeni mordercy) - tytuł jednego z ulubionych filmów sprawców.

Eric i Dylan przez ponad rok testowali materiały wybuchowe. Zbudowali w sumie około 100 różnych ładunków, głównie bomby rurowe oraz prymitywne granaty skonstruowane z nabojów z dwutlenkiem węgla i zapalnikiem. Chłopcy czynili szczegółowe notatki z eksperymentów z materiałami wybuchowymi. Sprawcy rysowali również plany szkoły, próbując ustalić jaki atak przyniesie możliwie największą liczbę zabitych. Sprawcy nagrali także kilka filmów wideo, zwanych Taśmami piwnicznymi (ang. Basement Tapes), na których dyskutują o planowanym ataku i przygotowaniach do niego, prezentują również zgromadzony arsenał i sposoby jego ukrycia w pokoju Harrisa.

Uzbrojenie[]

Karabinek Hi-Point 995, używany przez Harrisa

Eric Harris był podczas ataku uzbrojony w karabinek Hi-Point 995 i skróconą strzelbę typu pump-action Savage 67H, którą nazwał Arlene od ulubionej postaci z gry Doom. Dylan Klebold uzbrojony był w pistolet TEC-DC9 i skróconą strzelbę Stevens 311-D.

TEC9 Columbine — Pistolet wzoru KG-99 TEC-DC9, używany przez Klebolda

Chłopcy zdobyli broń za pośrednictwem swoich przyjaciół. W listopadzie 1998 roku Robyn Anderson, koleżanka Klebolda, która już wtedy ukończyła 18 lat i mogła zakupić legalnie broń, kupiła dla chłopców karabinek Hi-Point i dwie wyżej wymienione strzelby. Anderson nie wiedziała jednak, w jakim celu chłopcy zamierzają użyć broni. W lutym 1999 roku Dylan zakupił jeszcze pistolet TEC-DC9 od Marka Manesa, z którym wcześniej skontaktował go Philip Duran, współpracownik z pizzerii, w której pracowali chłopcy. Manes został później skazany na 6 lat więzienia za sprzedaż broni nieletniemu (na wolność wyszedł przedterminowo w 2002), a Duran na 4 i pół roku więzienia (na wolność wyszedł przedterminowo po 3 i pół roku).

Poza bronią palną chłopcy mieli też siedem noży, ale nie zostały one przez nich użyte w masakrze. Na potrzeby zamachu przygotowali także 99 materiałów wybuchowych, w tym 48 bomb z dwutlenkiem węgla, 27 bomb rurowych, 11 4-litrowych bomb propanowych, 7 bomb gazowych z napalmem i 2 10-kilogramowe bomby propanowe.

Przebieg[]

Columbine Satelite — Zdjęcie satelitarne Columbine High School

Eric i Dylan przybyli do Columbine High School o godzinie 11:10 w osobnych samochodach - Eric zaparkował swoją szarą Hondę Civic na południowo-wschodnim parkingu, przeznaczonym dla uczniów pierwszych klas, a Dylan swoje czarne BMW z drugiej strony, na południowo-zachodnim parkingu, przeznaczonym dla uczniów najstarszych klas. W ten sposób samochody chłopców oskrzydlały stołówkę. Harris ubrany był w długi czarny płaszcz, czarne bojówki, białą koszulkę z czarnym napisem Natural Selection (pol. Selekcja Naturalna) i czarne wojskowe buty, a na prawej dłoni miał rękawiczkę bez palców. Klebold ubrany był w długi czarny płaszcz i czarne bojówki, nosił na sobie także czarną koszulkę z czerwonym napisem Wrath (pol. Gniew), czarną bejsbolówkę z logiem Boston Red Sox założoną tył na przód i czarne wojskowe buty. Dylan był leworęczny, rękawiczkę bez palców nosił więc na lewej dłoni.

Kiedy chłopcy przygotowywali się jeszcze do wniesienia do szkoły bomb, jeden z uczniów Brooks Brown wyszedł na papierosa i spotkał Harrisa. Chłopcy zaczęli rozmawiać. Brooks zapytał się Erica, dlaczego nie pojawił się na teście z filozofii Chin, od którego miała zależeć ocena końcowa. Eric odpowiedział mu To już nie ma znaczenia., po czym dodał Brooks, lubię cię teraz. Spadaj stąd. Idź do domu. Eric odszedł od Brooksa, żeby wypakować z bagażnika torby podróżne, w których znajdowały się bomby. Brooks po chwili odszedł w kierunku ulicy Pierce Street.

O 11:14 Eric z Dylanem wnieśli na stołówkę dwie torby z bombami propanowymi. Zapalniki były ustawione na 11:17 ponieważ wtedy, wedle zapisków Erica, stołówka miała być najbardziej zapełniona. Chwilę przed ich wejściem woźny wyłączył kamery przemysłowe, żeby przewinąć taśmę, tym samym kamery nie zarejestrowały momentu wniesienia przez chłopców toreb z bombami. Eric i Dylan wrócili do samochodów, czekając na eksplozję. Bomby jednak nie wybuchły z powodu wadliwej konstrukcji.

Pomiędzy 11:14 a 11:19 nieznana osoba zadzwoniła na numer alarmowy 911 i zgłosiła eksplozję w miejscu oddalonym 5 kilometrów od Columbine High School. Eric i Dylan wcześniej umieścili plecaki z ładunkami wybuchowymi na otwartej przestrzeni na trawie, w celu odciągnięcia uwagi służb ratowniczych. W tym samym momencie Eric i Dylan, zmęczeni czekaniem na eksplozję, podkładają bomby w swoich samochodach, a następnie biorą torby i plecaki z bronią i amunicją i ruszają w kierunku szkoły.

O godz. 11:19 (w Polsce była wtedy godz. 19:19 wieczorem) padły pierwsze strzały. Jeden z chłopców wykrzyczał: Ruszamy! Ruszamy!, po czym napastnicy otworzyli ogień do Rachel Scott i Richarda Castaldo - dwojga uczniów, którzy jedli lunch na trawie przed wejściem. Richard zostaje postrzelony pięć razy, w tym w kręgosłup, przez co staje się niesprawny ruchowo, a Rachel zostaje trafiona cztery razy - zabił ją strzał w głowę oddany przez Erica. Po zabiciu Rachel Eric zdjął płaszcz i przeładował broń.

Chłopcy następnie ostrzelali trójkę uczniów wychodzących ze stołówki - Daniela Rohrbougha, Seana Gravesa i Lance'a Kirklina. Wszyscy trzej padli ranni na ziemię. Następnie sprawcy ostrzelali piątkę uczniów siedzących na zachód od schodów prowadzących w kierunku wejścia do szkoły. Trafili Michaela Johnsona, któremu jednak udało się uciec, i Marka Taylora, który ciężko ranny padł na ziemię, udając nieżywego. Dylan zszedł w dół schodów i z bliska strzelił do Rohrbougha, zabijając go na miejscu. Ranny Kirklin zaczął z kolei wołać o pomoc, na co Dylan podszedł do niego i powiedział Chcesz pomocy? No to ci pomogę. i strzelił mu prosto w twarz, ale Kirklin cudem przeżył.

O 11:21 Dylan wszedł na chwilę do stołówki, prawdopodobnie chcąc sprawdzić co się stało z podłożonymi bombami, przechodząc równocześnie nad Seanem Gravesem, który zdołał doczołgać się do drzwi wejściowych.

W tym momencie uczennica Anne Marie Hochhalter wstała z trawnika i próbowała uciekać, ale została wówczas postrzelona przez Erica. Została sparaliżowana i upadła na ziemię.

Eric i Dylan zaczęli wtedy detonować bomby rurowe, rzucać je na dach, poniższy trawnik i boisko. Jeden z chłopców wykrzyknął To jest to, co zawsze chcieliśmy zrobić! To jest niesamowite! Chwilę później woźny ponownie włączył kamery na stołówce. W tym samym momencie uczniowie znajdujący się na stołówce zauważyli zamieszanie na zewnątrz szkoły, niektórzy z ciekawości podeszli do okien.

W momencie wybuchu strzelaniny zastępca szeryfa Neil Gardner, policjant przydzielony do służby przy Columbine, jadł lunch na północnym parkingu obok kortów tenisowych, skąd został wezwany drogą radiową przez jednego z woźnych. Zatrzymał się na południowo-zachodnim parkingu.

Chwilę później do stołówki wszedł szkolny trener William Sanders i szkolni dozorcy, którzy zaczęli ewakuować uczniów, kiedy dotarła do nich powaga sytuacji. Większość uczniów zaczęło jednak panikować i uciekać, zostawiając plecaki i gubiąc buty. W tej samej chwili nauczycielka Patricia Nielson, która pełniła dyżur na korytarzu, zaczęła słyszeć odgłosy z zewnątrz. Sądząc, że strzały są tylko wygłupem, chciała wyjść na zewnątrz i upomnieć napastników. Inny nauczyciel nakazał uczniowi Brianowi Andersonowi opuścić szkołę z powodu niebezpiecznej sytuacji. Uczeń nie wiedział jednak gdzie znajduje się źródło zagrożenia i zaczął iść wraz z Patricią Nielson w kierunku zachodnich drzwi. Znajdujący się na zewnątrz szkoły Eric zauważył ich obu i strzelił w szklane drzwi, tłukąc szyby i raniąc nauczycielkę i ucznia. Nielson uciekła w stronę biblioteki, a Andersonowi nakazała się oddalić. Eric i Dylan chcieli wtedy wejść do szkoły, ale ich uwagę przykuło pojawienie się radiowozu Neila Gardnera.

Eric z odległości około 50 metrów oddał w kierunku samochodu Gardnera dziesięć strzałów, po czym jego karabinek zaciął się. Gdy próbował go odblokować, Gardner strzelił do niego cztery razy. Eric zatoczył się gwałtownie w prawo, sprawiając wrażenie trafionego, jednak kilka chwil później znów wystrzelił w kierunku funkcjonariusza, po czym wbiegł do szkoły wraz z Dylanem.

Kiedy sprawcy weszli do szkoły nie wszyscy zdawali sobie jeszcze sprawę z sytuacji. Jako, że przerwy na lunch w amerykańskich szkołach odbywają się w turach, część uczniów ciągle pozostawała w klasach. Tradycją też jest, że uczniowie ostatnich klas organizują jakiś szkolny żart na zakończenie nauki. Dla wielu odgłosy strzałów i wybuchów wydawały się być częścią takiego żartu.

O 11:25 nauczycielka Patricia Nielson dotarła do biblioteki, skąd zadzwoniła na numer alarmowy 911. Kilka razy powtórzyła uczniom, żeby ukryli się pod ławkami. W tej chwili funkcjonariusz Neil Gardner wezwał posiłki. Eric i Dylan byli już wtedy wewnątrz szkoły, strzelając do napotkanych osób. Klebold ranił Stephanie Munson, która chciała uciec przez główne wschodnie drzwi szkoły.

Trener Sanders, który wcześniej pomógł w ewakuacji stołówki, szedł wraz z jednym z uczniów w kierunku biblioteki. Po przeciwnej stronie korytarza pojawili się jednak Harris i Klebold i zaczęli strzelać do nauczyciela i ucznia. Oboje odwrócili się i zaczęli uciekać w kierunku schodów na parter. Uczniowi udało się uciec, natomiast trener Sanders został śmiertelnie raniony strzałem Erica. Został wciągnięty do jednej z klas, gdzie została mu natychmiast udzielona pierwsza pomoc, jednakże kilka godzin później zmarł, gdyż do szkoły nie wkroczyły jeszcze wtedy służby ratownicze z profesjonalnym sprzętem medycznym, który w obliczu krytycznych ran Sandersa był kluczowy do uratowania jego życia.

Eric i Dylan następnie, przez około trzy minuty, spacerowali korytarzem przed biblioteką, strzelając i odpalając ładunki wybuchowe w przypadkowych miejscach. Jedna z eksplozji ładunku wywołała uruchomienie alarmu przeciwpożarowego w budynku. Sprawcy zaglądnęli także do klas chemii, w których znajdowali się uczniowie, jednak nie strzelili do nikogo. Patricia Nielson była wtedy jeszcze wciąż na linii z dyspozytorką 911, na dostępnych w internecie nagraniach audio z tego połączenia słychać w tle Erica i Dylana.

O 11:29 Eric i Dylan zdetonowali bombę rurową pod drzwiami biblioteki. Jeden z chłopców zaczął krzyczeć Woo, woo, woo!, po czym jeden zapytał się drugiego Jesteś ze mną? Robimy to, prawda? Następnie weszli do biblioteki, krzycząc Wstawać! W tym momencie w bibliotece znajdowało się 56 osób. Po wejściu sprawcy powiedzieli jeszcze do znajdujących się w bibliotece szkolnych sportowców Wszyscy w białych czapkach, wstawać! Kiedy to nie poskutkowało, jeden z chłopców stwierdził W porządku, i tak zacznę strzelać! Sprawcy skierowali się do zachodnich okien, po przeciwnej stronie pomieszczenia, mijając dwa rzędy komputerów. Po drodze Dylan, krzycząc Woohoo!, strzelił do siedzącego przy komputerze Kyle'a Velasqueza, opóźnionego w rozwoju ucznia, który nie ukrył się w żaden sposób. Velasquez zginął na miejscu. Sprawcy zostawili plecaki i koktajle Mołotowa na biurku komputerowym, przeładowali broń i skierowali się w kierunku okien. Harris powiedział do Dylana Chodźmy zabić jakichś gliniarzy, po czym przyklęknął przy oknie, mówiąc Świnie już tu przyjechały! i zaczął strzelać do ewakuujących uczniów i pracowników szkoły policjantów, roztrzaskując przy tym okienne szyby. Dylan również zaczął oddawać strzały do policjantów, po czym na chwilę przerwał ostrzał, zdjął płaszcz i strzelił w kierunku pobliskiego stołu, raniąc Patricka Irelanda, Daniela Steepletona i Makai Halla, krzycząc Yoohoo! Eric odwrócił się od okien i zastrzelił ucznia Stevena Curnowa, krzycząc Giń sku*wysynu!, po czym strzelił w kierunku uczennicy Kacey Ruegsegger, która zaczęła pojękiwać z bólu, na co Eric odpowiedział kpiąco Ogarnij się kur*a, to tylko rana ciała. Dylan wybuchł wówczas histerycznym śmiechem.

O 11:32 do biura szeryfa hrabstwa Jefferson zaczęli dzwonić pierwsi reporterzy, chcący zweryfikować sytuację w Columbine High School.

Eric zauważył pod stołem dwie ukrywające się pod ławką uczennice, dwa razy uderzył ręką w blat i krzyknął A kuku!, po czym schylił się i strzelił, zabijając Cassie Bernall. Odrzut strzelby złamał mu w tym momencie nos. W tym samym momencie raniony w głowę Patrick Ireland postanowił udzielić pomocy Makai Hallowi. Widział to Dylan, który oddał dwa strzały, z czego jeden trafił Patricka w głowę, a drugi w stopę. Patrick zaczął mdleć, a Dylan krzyknął w jego kierunku Zdychaj na tej podłodze! Makai Hall i Daniel Steepleton przeżyli, udając martwych.

Harris wymierzył chwilę później broń w siedzącą na podłodze Bree Pasqualle, która z powodu braku miejsca pod ławką była kompletnie bezbronna. Eric po wymierzeniu broni zapytał się jej Chcesz umrzeć?, na co ta odpowiedziała Nie, proszę, nie zabijaj mnie, mam rodzinę i narzeczonego. Eric w odpowiedzi zaczął się śmiać i w tym momencie zauważył również, że jego nos krwawi. Powiedział Dylan, to walnęło mnie w nos i znów zaczął się śmiać, po czym powiedział do Bree Wszyscy umrą. I tak wysadzimy szkołę. Dylan następnie zauważył ukrywających się pod stołami Isaiaha Shoelsa i Matthew Kechtera. Shoels był czarnoskóry, a chłopcy tuż przed jego zastrzeleniem zaczęli się z tego powodu wyśmiewać z niego. Dylan powiedział do Erica Reb? (Reb był internetowym pseudonimem Erica), Eric odpowiedział Taa?, na co Dylan powiedział Ej, człowieku, mamy tutaj czarnucha. Eric powiedział Zastrzel go! Dylan spróbował wyciągnąć Isaiaha spod stolika, ale nie udało mu się to. Wówczas Eric strzelił z drugiej strony, zabijając Shoelsa. Dylan strzelił do siedzącego obok Matthew Kechtera. Obok chłopców siedział również Craig Scott, brat zamordowanej na początku całej strzelaniny Rachel Scott, który położył się pomiędzy martwymi Isaiahem i Matthew i zaczął udawać martwego. Dylan przeszedł następnie na drugą stronę pomieszczenia i strzelił do trofeów stojących na półce. Następnie strzelił pod najbliższy stolik, trafiając Marka Kintgena. Strzelił też pod stoliki po swojej lewej, trafiając dwie uczennice Lisę Kreutz i Valeen Schnurr. Zostały ranione jedną kulą. Następnie Dylan oddał serię z pistoletu pod stolik, zabijając Lauren Townsend. Eric tymczasem pochylił się, żeby spojrzeć na dwie ukrywające się pod ławką dziewczęta. Po chwili stwierdził, że ich wygląd jest żałosny. Ranna Valeen Schnurr zaczęła w tym momencie krzyczeć O mój Boże, pomóż mi! Eric zapytał się jej Wierzysz w Boga? Valeen odpowiedziała najpierw przecząco, a potem twierdząco, chcąc udzielić prawidłowej odpowiedzi. Dylan zapytał się jej Dlaczego wierzysz?, na co ta odpowiedziała, że tak została wychowana. Dylan skwitował to słowami Bóg jest gejem. Valeen wczołgała się wtedy pod stolik, udając, że umiera od rany postrzałowej.

Eric podszedł do kolejnego stolika i strzelił do Nicole Nowlen, która została ranna. Strzelił również do Johna Tomlina, który także został ranny. Tomlin najprawdopodobniej nie mógł już wytrzymać z bólu, więc wyszedł spod stolika i próbował przekonać sprawców, żeby pozwolili mu wyjść i nie zabijali go. Powiedział Już wam wystarczy? W tym momencie zabił go strzał Dylana, który powiedział chwilę po jego zabiciu, śmiejąc się Myślisz, że już nam wystarczy? Eric podszedł do stolika, gdzie leżała martwa Lauren Townsend, za którym to stolikiem ukrywała się Kelly Fleming. Eric strzelił jej w plecy, zabijając ją na miejscu. Eric strzelił jeszcze raz, trafiając w ciało Lauren i raniąc Lisę Kreutz i Jeannę Park.

O 11:34 chłopcy skierowali się na środek biblioteki, gdzie przeładowali broń. Eric spostrzegł ucznia kryjącego się pod pobliskim stolikiem i kazał mu ujawnić swoją tożsamość. Dylan również podchodzi do stolika i celuję w głowę chłopaka, który przedstawia się jako John Savage, który był zresztą dobrym znajomym Dylana. Savage zapytał się Dylana Co ty robisz?, na co ten odpowiedział Och, po prostu zabijam ludzi. John zapytał się, czy zamierzają zabić i jego. Dylan, po chwili wahania, kazał mu wyjść z biblioteki. John wybiegł przez główne drzwi.

Chwilę później Eric odwrócił się do siedzącego pod stolikiem Daniela Mausera. Powiedział Fajne masz okulary i strzelił do niego. Mauser wziął wtedy krzesło i z całej siły próbował uderzyć nim Erica, ale napastnikowi nic się nie stało. Wtedy Eric strzelił prosto w twarz Mausera, zabijając go na miejscu. Dylan zapytał się Erica Próbował na ciebie naskoczyć?, na co ten odpowiedział Taa. Następnie sprawcy podeszli do stolika, pod którym ukrywali się Jennifer Doyle, Austin Eubanks i Corey DePooter. Doyle i Eubanks zostali ranni od strzałów sprawców, DePooter został zabity. Sprawcy podeszli następnie do stołu administracyjnego, a Eric rzucił koktajl Mołotowa w kierunku południowo-zachodniego końca biblioteki, ale nie doszło do wybuchu. Dylan następnie powiedział do Erica Zobacz, co tu mamy. Eric zapytał się Co?, na co Dylan odpowiedział Jakiegoś grubego zje*a. Osobą tą był Evan Todd, szkolny sportowiec. Dylan powiedział do niego Podaj mi jeden powód, dla którego miałbym cię nie zabić. Todd odpowiedział Nie chcę kłopotów., na co Dylan rzekł Kłopoty? Nawet nie wiesz, co to jest je*any problem! i dodał Nazywałeś mnie pedałem. Kto jest teraz pedałem? Evan próbował się tłumaczyć Nie o to mi chodzi. Chodziło mi o to, że nie mam nic do was. Dylan powiedział do Erica Pozwolę żyć temu grubemu zje*owi. Temu grubemu gów*ianemu sku*wielowi. Powiedział do Erica Jest twój, jeśli chcesz. Eric odpowiedział mu jednak Chodźmy na stołówkę. Chłopcy skierowali się do wyjścia z biblioteki. Dylan strzelił w telewizor znajdujący się w bibliotece. Po chwili powiedział Jeszcze jedno. i rzucił z całą siłą krzesłem pod biurko, pod którym siedziała Patricia Nielson, która była cały ten czas na linii z 911. Dylan powiedział do Erica Reb, gotów?

Chłopcy opuścili bibliotekę o 11:36, a uczniowie stopniowo zaczęli z niej uciekać. Chwilę później na stołówce wybuchła bomba rurowa rzucona tam przez chłopców, ale w wyniku wybuchu nikomu nic się nie stało. Eric i Dylan, idąc korytarzem, zaglądali do klas przez szyby w drzwiach, nie weszli jednak do żadnej z nich. O 11:38 Eric i Dylan wrzucili koktajl Mołotowa do pomieszczenia obok klasy, w której znajdował się krytycznie ranny trener Sanders i osoby udzielające mu pomocy. Eksplozja wywołała niewielki pożar, który został ugaszony przez jednego z nauczycieli.

O 11:44 Eric i Dylan udali się na stołówkę. Eric przyklęknął i strzelił kilka razy w torbę z bombą, jednak nie doprowadziło to do jej detonacji. Eric wstał, a Dylan podszedł do torby z bombą. Eric wziął butelkę z wodą stojącą na jednym ze stołów i zaczął pić. Jeden z chłopców powiedział Dziś jest dzień, w którym świat się skończy. Dziś jest dzień, w którym umrzemy. Dylan usiłował zdetonować bombę propanową, rzucając w nią prawdopodobnie bombę rurową, po czym szybko odbiegł wraz z Ericiem na schody stołówki. Bomba wybuchła częściowo, wybijając szyby okienne i powodując uruchomienie spryskiwaczy przeciwpożarowych.

Columbine High School — Harris i Klebold strzelający w stronę funkcjonariuszy przez okna szkoły około 12:00 w południe

O 11:49 napastnicy udali się do części biurowej szkoły, ale kilka minut później wyszli na korytarz przy sali sztuki, strzelając kilka razy w sufit. O 11:57 wrócili na stołówkę. Wywołany przez częściowy wybuch bomby pożar został już wtedy ugaszony przez spryskiwacze przeciwpożarowe. Chłopcy byli już wyraźnie zrezygnowani. W tym czasie w amerykańskiej telewizji CNN pojawiła się pierwsza informacja o strzelaninie w szkole w Columbine. O 12:00 sprawcy wyszli ze stołówki i wrócili do biblioteki, skąd z okien ostrzelali policjantów. Eric i Dylan oddali swoje ostatnie strzały najprawdopodobniej pomiędzy 12:02, a 12:05, jednak z powodu ognia osłonowego, prowadzonego przez oddział specjalny SWAT na zewnątrz szkoły, żaden ze świadków nie potrafił określić dokładnego czasu. Jeden z chłopców zostawił zapalony koktajl Mołotowa na stoliku w bibliotece.

O 12:08 Harris i Klebold wykrzyknęli głośno Raz! Dwa! Trzy!, po czym popełnili samobójstwo, strzelając sobie w głowę, kończąc tym samym masakrę. Harris popełnił samobójstwo przez strzelenie sobie w podniebienie ze strzelby, a Klebold przez strzelenie w lewą skroń z pistoletu. Po samobójstwie sprawców butelka koktajlu Mołotowa, pozostawiona na stoliku, pęka z powodu wysokiej temperatury i ciecz wylewa się na stół, powodując wybuch małego pożaru, który uruchamia czujnik dymu.

W masakrze w Columbine High School zginęło 15 osób, a 24 zostały ranne.

Wideo[]

https://www.youtube.com/watch?v=5iEFP4W1X4M - film dokumentalny Godzina Zero: Masakra w liceum Columbine

Podsumowanie[]

Columbine Memorial — Memoriał Columbine wybudowany w pobliżu budynku tej szkoły

W strzelaninie zginęli:

Cassie Bernall (17 lat)
Steven Curnow (14 lat)
Corey DePooter (17 lat)
Kelly Fleming (16 lat)
Matthew Kechter (16 lat)
Daniel Mauser (15 lat)
Daniel Rohrbough (15 lat)
William Sanders (47 lat)
Rachel Scott (17 lat)
Isaiah Shoels (18 lat)
John Tomlin (16 lat)
Lauren Townsend (18 lat)
Kyle Velasquez (16 lat)
Eric Harris (18 lat)
Dylan Klebold (17 lat)

Ranni zostali:

Brian Anderson (17 lat)
Richard Castaldo (17 lat)
Jennifer Doyle (17 lat)
Austin Eubanks (17 lat)
Nicholas Foss (18 lat)
Sean Graves (15 lat)
Makai Hall (18 lat)
Anne Marie Hochhalter (17 lat)
Patrick Ireland (17 lat)
Michael Johnson (15 lat)
Joyce Jankowski (45 lat)
Mark Kintgen (17 lat)
Lisa Kreutz (18 lat)
Lance Kirklin (16 lat)
Adam Kyler (16 lat)
Stephanie Munson (17 lat)
Patricia Nielson (35 lat)
Nicole Nowlen (18 lat)
Jeanna Park (18 lat)
Kacey Ruegsegger (17 lat)
Valeen Schnurr (18 lat)
Daniel Steepleton (17 lat)
Evan Todd (15 lat)
Mark Taylor (16 lat)

Harris i Klebold oddali łącznie 188 strzałów, w tym 37 ze strzelb i 151 z dwóch pozostałych broni.

Od przyjazdu sprawców do szkoły do popełnienia przez nich samobójstwa upłynęło około 58 minut. Między zabiciem pierwszej i ostatniej osoby (nie wliczając samobójstwa sprawców) upłynęło około 18 minut. W bibliotece sprawcy spędzili około 7 i pół minuty. Oddział SWAT wkroczył do szkoły po 47 minutach od rozpoczęcia ataku - w tym samym czasie Harris i Klebold zastrzelili się. Oddział SWAT dotarł do biblioteki po 3 godzinach od wkroczenia do szkoły.

Według ekspertów, gdyby doszło do pełnej detonacji bomb umieszczonych na początku ataku w stołówce, zginęliby najprawdopodobniej wszyscy uczniowie znajdujący się w niej, a biblioteka spadłaby na stołówkę z powodu uszkodzeń w strukturze budynku. Liczba ofiar mogłaby przekroczyć 500 osób.

Hope Columbine — Nowa biblioteka Columbine nazwana HOPE (z ang. *Nadzieja*) wybudowana po zburzeniu starej biblioteki gdzie doszło do masakry

Masakra w Columbine High School była wówczas najtragiczniejszą strzelaniną szkolną w historii USA, obecnie jest czwartym najkrwawszym tego rodzaju atakiem, jej liczbę ofiar przebiły m.in. masakra w Virginia Tech (2007 rok, 33 ofiary), strzelanina w szkole w Newtown (2012 rok, 28 ofiar), strzelanina w szkole w Uvalde (2022 rok, 21 ofiar) i strzelanina w Douglas High School w Parkland (2018 rok, 17 ofiar), jednakże masakra w Columbine pozostaje najsłynniejszą strzelaniną szkolną w historii.